ﺑﻪﮐﺎﺭﻫﺎﯼﺧﺎﻧﻪﻣﯿﺮﺳﻢ،ﺗﺎﻣﺎﺩﺭﻡ ﺁﺧﺮﯾﻦﺭﺟﻬﺎﯼﻗﺎﻟﯽﺭﺍﮐﻪﯾﮏﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶﺷﺮﻭﻉﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﮔﺮﻩﺑﺰﻧﺪﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩﺑﻮﯼﻧﺎﻥﺗﻨﻮﺭﯼﻓﻀﺎﯼﺧﺎﻧﻪﺭﺍ ﭘﺮﮐﻨﺪﻭﻣﻦﺑﯽﻭﺍﻫﻤﻪﺍﺯﻣﻘﺎﺑﻞﺑﻘﺎﻝ ﻣﺤﻞﺭﺩﺷﻮﻡ ﻭﺳﺮﻡﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪﺗﺎﺳﺎﻋﺘﯽﺩﯾﮕﺮﭘﻮﻝﮐﯿﺴﻪﯼﺁﺭﺩ ﺳﺎﻝﻗﺒﻞﺭﺍﭘﺮﺩﺍﺧﺖﺧﻮﺍﻫﻢﮐﺮﺩ...ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﺑﻪﻧﺰﺩﺩﻭﺭﻩﮔﺮﺩﯼﻣﯽﺭﻭﻡﮐﻪ ﻫﺮﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﻭﺍﻧﺖﻗﺮﺍﺿﻪ ﺍﺵ ﺑﺴﺎﻁ ﭘﻬﻦ ﻣﯿﮑﻨﺪﻭﺁﻥﺭﻭﺳﺮﯼﺻﻮﺭﺗﯽﺭﻧﮕﯽﺭﺍ ﮐﻪﺧﻮﺍﻫﺮﮐﻮﭼﮑﻢﺩﻭﺳﺖﺩﺍﺷﺖ ﻭﺭﺍﻧﺪﺍﺯﻣﯿﮑﻨﻢﻭﺍﺯﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢﺁﻧﺮﺍﺑﭙﯿﭽﺪﻭﻧﮕﻪﺩﺍﺭﺩ.ﮐﻪﺑﯽ ﺩﺭﻧﮓ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﺑﺮﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺸﺖ. ﺑﺮﺗﭙﻪ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ ، ﺩﻭﺭ ﺩﺳﺖ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﺭﻩﻣﯽﮐﻨﻢ،ﺩﻻﻝﻗﺎﻟﯽﺍﺯﺩﻭﺭ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥﻣﯽﺷﻮﺩﻭﻣﻦﺩﺭﺗﺐﻭﺗﺎﺏ ﺍﯾﻨﮑﻪﭼﻘﺪﺭ ﭼﺎﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﻢﺯﺩ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﺮﻧﺞ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻪ ﻣﻔﺖ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻧﺸﻮﺩ.. ﺷﺐﺑﻪﺧﺎﻧﻪﻣﯽﺁﯾﻢ،ﺻﺪﺍﯼﺳﺮﻓﻪﯼ ﻣﺎﺩﺭﺍﻣﺎﻧﺶﺭﺍﺑﺮﯾﺪﻩﻭﻣﻦﺭﻭﯼﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡﮐﻪﺑﮕﻮﯾﻢﺩﯾﮕﺮﻋﻄﺎﺭﯼﻣﺤﻞ ﺑﻪ ﻧﺴﯿﻪﺩﺍﺭﻭ ﻧﻤﯿﺪﻫﺪ ﻭﻧﻪ ﺁﺭﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺎﻥ ﭘﺨﺘﻦﺧﺮﯾﺪﻡﻭﻧﻪﺁﺫﻭﻗﻪﺍﯼ،ﻭﺑﺎﯾﺪ ﻫﻨﻮﺯﺧﻮﺍﻫﺮﻡﺭﻭﺳﺮﯼ ﭘﺎﺭﻩﯼ ﭘﺎﺭﺳﺎﻝ ﺭﺍﺳﺮﮐﻨﺪﮐﻪﭘﻮﻝﻗﺎﻟﯽﺭﺍﺩﺭﺳﺖﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﯿﺐ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺍﺳﺖ...
تاریخ: پنج شنبه 25 آبان 1391برچسب:اس ام اس کده پاسارگاد,داستانکده پاسارگارد,
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
